De Nicolaasbrug over de Dobbe in het centrum is vrijdagmorgen geopend door wethouder Robin Paalvast. De brug maakt de omgeving van de Grote Dobbe aantrekkelijker om te wandelen en te recreëren en realiseert tegelijk een aangename verbinding tussen Stadshart en Dorpsstraat. Via de brug kunnen bezoekers van Stadshart wandelen van het Marseillepad, door het Pastoorsbos naar de Dorpsstraat.
De voetgangersbrug (ontworpen door Chantal Eijsackers van de gemeente Zoetermeer en uitgewerkt door Bureau Stoep) bestaat uit een stalen constructie met robuuste houten balusters. Balusters zijn de verticale delen op de brug. Doordat de afstand tussen de balusters varieert, ontstaat er een spel van open en dicht. Bij de aanlandingen van de brug staan de balusters dicht op elkaar, in het midden verder van elkaar af. Zo ervaar je het water van de Dobbe het meest als je midden op de brug bent. Er is rekening gehouden met de doorvaarbaarheid van recreatieve bootjes. Aan het begin en het eind van de brug wordt in het hout het wapen van Sint Nicolaas, drie gouden ballen, verwerkt. Deze drie gouden ballen komen terug in een legende over Sint Nicolaas. En vormden ook een onderdeel van de openingsact die verzorgd werd door vier artiesten van Jovel entertainment.
Stadsdichter Robbert Roos droeg tijdens de opening van de brug het gedicht 'Verbinding' voor, verwijzend naar de verbinding die deze brug tot stand brengt.
 |
 |
 |
 |
Onthulling bord Historisch Genootschap
Na de opening van de brug liepen aal aanwezigen naar het Pastoorsbos aan de overkant, waar een bord van het Historisch Genootschap Oud Soetermeer werd onthuld. Dit bord vertelt de geschiedenis van het paviljoen, waarvan de stalen spanten afkomstig zijn van het station Zoetermeer-Zegwaard en dateren uit 1907. Hr Oskam, Historisch Genootschap: “Het is mooi om te zien dat deze spanten, die al in de vorige eeuw in Zoetermeer gebruikt werden, nu hier het dak van het paviljoen dragen!”
 |
 |
Sint Nicolaas en de drie gouden bollen
De legende vertelt het verhaal van een arme man, die drie dochters had. In die dagen werd van de vader verwacht, dat hij de toekomstige echtgenoot iets van waarde aanbood: een bruidsschat. Hoe hoger de bruidsschat, des te groter de kans dat een jonge vrouw een goede echtgenoot zou vinden. Zonder bruidsschat was het waarschijnlijk dat de vrouw nooit zou trouwen. Vanwege de armoede van de man waren zijn dochters gedoemd als slaven te worden verkocht.
Echter, op drie verschillende gelegenheden verscheen een buidel met goud in het huis, een volwaardige bruidsschat. Van de geldbuidels, die door een open raam werden gegooid, wordt gezegd dat ze in de schoenen terechtkwamen die voor de haard stonden te drogen. Soms zijn de geldbuidels weergegeven dan wel geïnterpreteerd als sinaasappels of mandarijnen, hetgeen kan verklaren waarom de Sint uit Spanje komt. Dit verhaal verklaart ook het strooigoed en het zetten van de schoen. Drie zakjes met goud staan symbool voor Sint Nicolaas. Ook de munten van chocolade die vaak deel uitmaken van het strooigoed gaan op dit verhaal terug.
Als beschermheilige siert Sint Nicolaas vele wapens van steden en kerken. Hij kent als attributen drie gouden bollen. Die verwijzen naar de legende waarin wordt verteld hoe hij drie zussen uit de armoede en schaamte heeft gered door heimelijk drie zakken met goud in hun huis te gooien.
